دِلُم كِرده هواى می سليمون/ هواى او شواى می سليمون سر تَختاى سيمى و مِنِ هووش/ بِه قربون شُواى می سليمون اِزيديم و اِبازستيم وا يَك/ به ساز «نورلا»ى می سليمون همه دنيا اِگوى مال خومون بى/ مِنِ «بيست فوتيا»ى می سليمون بهار و عيد هر جا اينشستى/ هَمس آلاله هاى می سليمون …
بعد از يك سال دلتنگي براي آفتاب
در جستجوي يك سفر ارزان …به ..
هركجا آباد بوديم
كبوتر دل بي بال ما … روي بام انتخاب .. پر مي ريخت
ناگاه .. آواي دهل بر آمد … که …
اردوي تابستاني انجمن ستين لُر …
سحر و دمیدن شفق را بر شانه های خود می نشانم
آواز خروس و زمزمه های جاری صبح
مثل موجی
بر پلک چشمانم می رقصد
شکوفه ی آفتاب
بر حوض ماهیان سرخ …
برای دنیایی گمشده در پریشانی می گریم
برای خورشیدی که هیچ باغی را سبز نمی کند
زمان که می گذرد
رویاهایمان غمگین تر می شود
باران آنسوی شیشه های قلب ها می بارد …
هنوز رَدِ بالِ دُرناهای رفته از اینجا … پیداست
پیداست که پنهان و پوشیده رفته‌اند،
اما حالا کو تا اوایلِ پائیز؟
پس این همه عجله برای چه بود!؟
برای چه تا هنوز …
که به انتظارِ آينه با سنگ مدارا کنی
بعد، شب از ترسِ شب با شب
از ستاره سخن بگويی،
از احتمالِ تولدِ همان ستارهای
که هرگز نديدهای
که هرگز نيامده است …
من ساده لوح نیستم
ساده ام، فقط سکوت می کنم
من دست ها و
سنگ های پنهان در آستینِ آدم ها را
بسیار دیده ام
حواس ام هست! …
دیر میشود
کاری باید کرد
برف راه را پوشانده است
باد مثل همیشه نیست
تا هوا روشن است
باید از این ظلمت بیهوده بگذریم …