ادبیات

هر از گاهی که به‌خيابان هستم، به ديدن مردمی که تلفن به ‌دست به‌هنگام رانندگی یا عبور از خيابان، گاززدن ساندويچ و يا هرچه دم دست دارند؛ آن‌چنان به‌ گپ‌- نه‌ گمانم چندان حياتی- درگيرند که نگاهی به‌ دور و بر ندارند، از خود می‌پرسم، اين مردم تا پانزده سال پيش چه می‌کردند؟ همان پانزده

دیروز از سر ظهر هوای اهواز شد، خاک! خاکی که با باد همراه بود. باد تندی که امان هیچ کاری را به تو نمی داد. در همان حال غبطه باران داشتم. بخصوص وقتی یکی از دوستانم از تهران گفت: اینجا باران است! البته می دانم در بهار، هوا هیچ پایداری ندارد. بسرعت می آید و