نوشتار/یادداشت

تابش خورشید، جاغ و جیغ مرغان دریایی بر شیروانی قرمز خانه ها و گذر اولین قایق از رودخانه نشانی از پایان «نوو» روز و آغاز نوروز و بهار باید باشد. بی اغراق شش ماه آزگار همه اش شب بوده و سیاهی و دیگر هیچ. همین طور سرانگشتی هم که حساب کنیم، از ماه اکتبر تا همین اواخر باد بود و بوران بود و شبهای بلند و روزهای کوتاه که نفس مان را در این نقطه دنیا …

این قضیه مرا برد به زمان پدر تاجدار که با چند تا از بچه های هنرستان رفته بودیم سینما دنیا در خیابان پهلوی اهواز برای دیدن فیلم «روکو و برادران» با بازی آلن دلون. سرود شاهنشاهی را زدند و فیلم که سیاه و سفید بود شروع شد. گمانم یه ربع ساعتی از فیلم گذشته بود که یه مرتبه نور آپارات از روی پرده قطع و چراغهای سالن سینما روشن شد …

من نمی دانم چرا ما باید زبان خودمان را که از غرب تا شرق و شمال به جنوب بختیاری، مردم ما بدون هیچ مشکلی با یکدیگر گفتگو می کنند و حتی یک وآژه ناشناس در این گفتگوها وجود ندارد به کنار بگذاریم و زبان به اصطلاح مینجایی ایشان را که بسیاری از ما آن را نمی فهمیم به عنوان زبان قوم لر برگزینیم و تصور کنیم وجود این زبان برای ما وحدت آفرین خواهد شد …

آنقدر از عمرشان گذشته و عقل به کله دارند که راسیست نباشند و آدمها را نه جمعی که فردی برآورد کنند و مثلا نگویند همه مهاجرین چنین اند و همه فلان ها چنان. از ایران آبادان را خوب میشناسند. روبرت سالهای جوانی سرآشپز کشتی بوده و یکی دوبار که در آبادان لنگر انداخته اند به خشکی رفته گشتی زده و در Milk bar آبادان آبجو خورده و یا فلان غذای ایرانی …

آواها و نواهایی که طنین پرشکوهشان در لحظه لحظه زندگی یاری دهنده تن های خسته است از تولد تا سور و از سور تا سوگ در فراق و وصال بهترینهای ایل و تبار ، زیباترین واژه ها را سروده اند و یا در هنگامه کار و تلاش، مشک زنی، درو، خرمنکوبی، شردوشی و حتی به گاه خواب و آرمیدن نغمه های زیبای شبانه را فراموش نکرده اند …

آبشار تنگ تامرادی در فاصله ۵۵ کیلومتری از شهر یاسوج پایتخت طبیعت ایران زمین، در مسیر جاده گچساران واقع شده و ارتفاع آن بیش از 15 متر می باشد. وجود چهار آبشار با ارتفاع ۸ تا ۱۰ متری و حوضچه های آب در مسیر آب زلال و بسیار خنک این آبشار و همچنین وجود غارهایی که آب از دل آن می گذرد و آب مداوم از سقف آنان چکه می کند باعث شده است که …