می کِـــرِنــجِ لَــو انــــاری بی خَــوَر رَهدی کُجه
پَل بُریـــده وَنـــدی آخــــر تُخــــم شَر رَهدی کُجه
ای چه فِنگی بی که وَندی و گُرُهدی چی شِکال
سیچه مُون کِـــردی کَلو و در به در رَهدی کُجه
بی خَــوَر رَهدی دلُــــم بی تـــاو کِـــردی آل بَـرات
زانووام از حَرس وابیـن خیــس و تَر رَهدی کُجه
تــا کــه تُشمال ایــزَنه زَنگَـــل ایبـــازِن پــا بُهون
وات ایگُوم مِرزِنگ سیاه ,خورشید بر رَهدی کُجه
تَش گِرِهــدُم تــا بِـرَهـدی تَش بــه مالِـت ایوَنُــم
اِی دُوَر روزی بِفَهمُــم مُــو اَیَـــر رَهدی کُجه
کس ندونـه غیـر خُت داری تــو چند تــا تی به رَه
کِـردی صَد دل سوهـدِنِه لَت و لَوَر رَهدی کُجه.
دل اَیَـر کُـه بُـو ایـرُهـمِه ,دل مُو که نیدِه زِ سنگ
تــا نَـرُهمِستُـم بیـــــا , آخِــه دُوَر رَهدی کُجه.
باوَرُم نیبو کــه سی هیـــزُم کَـدِت بَستی به ناز
مَر بَچه گــول ایــزِنی , تـو بی تَــوَر رَهدی کُجه.
مُـــو دِلُـــم کــاردین تَحـلِه, تـــو دلت چی انگبیـن
بَخت بُووت,مِینا بَنَوش,مُنجُق به سر رَهدی کُجه.
دُهدَرِ ایـلی نَتـرسی از شَو و شَوگَــرد و دُزد
جون “شَهرو” راس بِگو , زیدی بـه در رَهدی کُجه
سروده: شادان شهرو بختیاری