شعری به گویش بختیاری در ستایش «نواب نصیر شلال» قهرمان بختیاری تبار وزنه برداری المپیک 2012- با صدای شاعر
… نوابی و از طایفه ی رستم زالی
از گویَل بی باک نصیرونِ شلالی
ای گو تو که چی چشمه ی او دیمه زلالی
آستاره ی بخت همه ی مردم مالی …
پدر تا شده است
تا فرش نو را چارتا کند
و در صدائی پا خورده می گوید
سر بلندم کنی دختر
هر چه گفتند
بگو چشم …
دلم تافه تک و تنیا غمینه
(دلم چون کوه تاف همیشه تنها و غمگین است)
غریوم دی مکو پر دلم خینه
(در این ملک غریبم و دلم از روزگار خون است)
سرم چی کوکلابرفش گریت پا …
دلم می خواهد
زیر همین درخت بلوط
برگی از نسیم خیس این گندم زار را
در پاکتی از عافیت شقایق تا به زنم
و روی آن چند بنفشه ی تازه زاد < نازار> بگذارم
و برایت پست کنم …
بعد از جنگ
هر کجای جهان
اگر دیدی آسمان هست
اما جایی
برای نفس کشیدن نیست،
همانجا ، زادرود ِ بی رؤیای ِ من است …
شعر بهرام حاجی پور پر از نقاشی و تصویر است. از ویژگی شعر بهرام جزیی نگری در به تصویر کشیدن صحنه زیست قوم بختیاری (صحنه نگاری قومی)، نگاه هوشمند و تاریخ گرایی مولف در به کارگیری لغات از یاد رفته و ریختن این واژگان در یک بستر زبانی فخیم، سیر و سلوک خاص خود شاعر، تازگی و خلاقیت در زبان برای ارائه ترکیبات بدیع واژگانی …
چه سماع دل نوازی
جلوه می کند
بر پیشانی این سپیده ی روستائی
تا بگذرند رود خانه را پرندگان
زران – زران بزران را
بال می زنند …
