در نروژ از اسبها می پرسند که برای رفتن هواخوری بالاپوش میخواهند یا خیر!
روزنامه Norsk Landbruk می نویسد که سیزده اسب در یک اصطبل توسط محققین نروژی طوری تربیت شده اند که میتوانند توضیح بدهند مثلا وقتی هوا سرد است دلشان میخواهد پوشش داشته باشند یا بدون آن از اصطبل بیرون بروند! برای این منظور عکس هایی سمبولیک تهیه کرده اند که اسب را بدون پوشش، با پوشش و غیره نشان میدهد. آنوقت اسب به تیمارگر خود (لابد یا سابیدن پوزه روی عکس!) حالی میکند که دوست دارد بالاپوش تنش باشد یا آنرا در بیاورند! و البته این اسبها اسبهای معمولی هستند و هیچ ربطی به کار مثلا سیرک و بازیگری ندارند. جای دیگری در شمال کشور نیز به 16 اسب یاد داده اند که انتخاب کنند در اصطبل لامپ های گرم کننده روشن باشند یا خاموش و از این نُنُر بازیهای مختص اسکاندیناوی.
آقا نکنید! پدر جان دست بردارید. والا به این میگن درد بی دردی. دمب این کار را بگیرید پس فردا مجبورید برای گربه ها و سگ ها و جیرجیرکها هم همین نُنُربازیها را اجرا کنید. اصلا مگه شما محققین نروژی بیکارید که اینجوری حیوان های زبان بسته را به کلاس اکابر برده و تیارت سرشان در میآورید؟ تازه برای آینده هم خوبیت نداره این کارها. اگه اسب ها یواش یواش چیزهای بیشتری یادگرفتند و مثلا یه روز صبح با حرکت چشم و ابر و دست و پا -همین چیزها که دارید یادشان میدهید- گفتند ما دیگه عمرا سواری نمی دهیم آنوقت خوبست؟
یه مثل بختیاری میگوید «کور ز بیکاری مِرزنگا خوسه ئی کَنه» یعنی کور از بیکاری مژه های خودش را می کند. حالا شده حکایت اسبها در نروژ و محققین این کشور مرفه که دنیا را آب میبرد آنها را خواب.
محمد حسین زاده