بردهایی مثل برد خیره کننده 3-0 در یک جمعه سرد فراموش نشدنی بی رودربایستی به این زودی ها از یادها نمی رود.
تیم استقلال تهران جمعه ۱۸ آذر (۹ دسامبر) موفق شد در مرحله یک چهارم نهایی مسابقات جام حذفی فوتبال ایران، تیم فوتبال پرسپولیس را با نتیجه ۳ بر صفر شکست دهد.
استقلالی ها حتی می توانند چشم خود را به روی دقایق کسل کننده 45 دقیقه نیمه دوم ببندند و فقط لحظات شیرین وقت های اضافی را به حافظه تاریخی شان بسپارند. چه بسا حتی اگر استقلال در دقایق پایانی وقت های قانونی روی اتفاق و یا عوض کردن جریان بازی به گل می رسید، آن حادثه بزرگ رخ نمی داد.
استیصال پرسپولیسی ها و یا پذیرفتن قطعی شکست، آن چیزی است که هوادار تیمی مثل استقلال در بازی با رقیب همیشه آرزویش را می کشد. این برد به همین دلیل مختصاتی شبیه یک بازی تاریخی دارد که سالها بعد می توان خاطراتش را برای نسل های جدید تعریف کرد و از لحظات شیرینی که پرویز مظلومی، فرهاد مجیدی، مجتبی جباری، اسماعیل شریفات و … ساخته اند، ساعت ها حرف زد.
لحظاتی این چنین مدت هاست از فوتبال ایران رخت بر بسته و کلا آن شادی های عجیب و غریب بردهای بزرگ تیم ملی و تیم های باشگاهی محبوب حداقل مربوط به یک دهه پیش است. بردهایی که کلی انرژی داشت و کاری می کرد که تا مدتی سر کلاس و کار، اتوماتیک وار همه چیز به خوبی و خوشی پیش رود.
انرژی برد امشب در میانه این همه انرژی منفی موجود چیزی نیست که بتوان مثل بردهای عادی داربی های قبل یا حتی داربی آخر که 2-0 تمام شد و استقلال نمایش فوق العاده ای هم داشت، قیاس شود. این انرژی تمام آن چیزی است که می توان از تماشای فوتبال و یک تیم محبوب داشتن، استخراج کرد.
در چنین شرایطی باید چشم را روی هزاران گرفتاری و مشکلات کوچک و بزرگ هم بست و با تمام وجود از ته دل خندید و گفت:« ما خوشحالیم. آقایان بازیکن، آقای سرمربی و حتی آقای مدیرعامل، واقعا ممنون!»
برگرفته از :goal.com
تاج