شنبه دوم دي‌ماه 1391 (22 دسامبر)- ورزشگاه تختي دورود
امروز همگان دیدند چمن ورزشگاه دورود حتی پس از بارندگی های سنگین چند روز گذشته از کیفیت قابل قبولی برخوردار بود، و امکانات و شرایط استادیوم نیز از برخی ورزشگاه های لیگ برتری دیگر دست کمی نداشت، پس به راستی آوارگی گهر نتیجه چه بود؟
گهر دورود اگرچه نتیجه بازی را به مهمان خود، استقلال تهران واگذار کرد(استقلال 1 گهر 0) اما شیوه میزبانی مردم دورود به گونه ای بود که همگان را شگفت زده کرد تا یک بار دیگر ثابت شود نماینده لرستان در لیگ برتر فوتبال بدون هیچ توجیه عقلانی و فقط به خاطر سوء مدیریت و بی مهری برخی از امکان میزبانی محروم شد، و ضربه ای به ورزش لرستان وارد آمد که شاید سال ها قابل جبران نباشد.
به راستی کسانی که با وضعیت فرهنگی ورزشگاه های ایران آشنا هستند تعجب خواهند کرد اگر بدانند در تمام طول این مسابقه که توسط ده هزار نفر (دو هزار و پانصد نفر در درون ورزشگاه و چند برابر این میزان در اطراف ورزشگاه، خیابان ها و بر فراز پشت بام ها و درختان) تماشا می شد حتی یک کلمه رکیک و فحاشی به تیم حریف یا داور و… شنیده نشد!
در تایید این اتفاق بی نظیر همین بس که امیر قلعه نویی، سرمربی تیم حریف در پایان در جمع خبرنگاران گفت این بهترین روز عمر فوتبالی من بود که از این جمعیت پرشور حرف ناروایی نشنیدم! صید مهدی رحمتی دروازه بان استقلال نیز گفت: باورم نمی شود در ایران فوتبال بازی کردم و فحش نشنیدم!
به راستی باید از وجدان های آگاه و بیدار پرسید آیا محرومیت، تحقیر، توهین، جوک و فقر و بیکاری پاداش نجابت و صداقت این قوم است؟
آیا کسانی که نگران فوتبال ایران، تیم ملی، جام جهانی و … هستند خبر دارند استعدادها و شگفتی سازهای این مرز و بوم در استان هایی مانند لرستان پژمرده می شوند؟
آیا سرمایه های این مملکت به راستی و درستی در مسیر عدالت و پیشرفت کشور در جریان است یا فقط تبدیل به رانت هایی برای برخی استان هاست؟
شاید امروز همگان بپندارند این پایان افسانه “آتشفشان اشترانکوه” بود، و حالا گهر هم جام حذفی و هم لیگ برتر را از دست داده است، با انصراف حسین هدایتی از حمایت از این تیم از این پس بحران مالی آن نیز شدید تر خواهد بود، اما ما باور نمی کنیم و هنوز منتظر شگفتی ها و حماسه های بیشتری از مردم دورود خواهیم بود.
برگرفته از : لور
