پوری بنایی پس از سی سال سکوت

بعد از فیلم «خداحافظ تهران» من و بهروز بهم علاقمند شدیم و نامزد کردیم و در چند فیلم هم بازی کردیم. اما قسمت نبود که ازدواج کنیم این بود که جدا شدیم و هرکدام از ما به راه خودمان رفتیم …

سال‌های دهه چهل بود و سینمای فیلم فارسی در اوج موفقیت. هنوز از بحران‌های دهه پنجاه خبری نبود. نه از سانسور سیاسی فیلم‌های متفاوت ایرانی، نه از وفور فیلم‌های آمریکایی و ایتالیایی، تا بازار فروش کپی‌های دست چندم وطنی را مختل کند …

 

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.

پیمایش به بالا