ویژگی حرف «ژ» در واژه­های لُری و لکی

a-yavarian03

کثرت تلفظ حرف  «ژ» در زبان لری و لکی (به ویژه در میان لرهای ساکن در لرستان) و ابدال حروف «ج» ، «ز» و «ش» (در برخی واژه­ها) به حرف «ژ» یکی از ویژگیهای بارز این گویش­هاست. ابدال «ج» به «ژ» مانند: ژائنه žâanə (= جاویدن؛ جویدن)، واژوی vâžəvi (= واجبی؛ مخلوط آهک و زرنیخ برای زدودن موهای زائد)، ابدال «ز» به «ژ» مانند: مژنه məžanə (= مزیدن؛ مکیدن)، بریژه bəriža (= بریزه؛ نوعی صمغ، آدامس کوهی) و ابدال «ش» به «ژ» مانند: تَژگا tažgâ (= تش­گاه؛ آتش­گاه، اجاق)، قُژ qož (= قوش؛ پرنده­ی معروف) و … همه از نشانه­های تمایل به تلفظ «ژ» به­جای حروف یاد شده در زبان­های لری و لکی است. این تمایل در لکی به مانند کردی بیشتر دیده می­شود مانند: ژن žan (= ژن)، ژیر žēr  (= زیر)1 و …

در لری خرم­آبادی غالب واژه­هایی که با حرف «ژ» آغاز می­شوند در معنی دارای حالت منفی و یا مصغرکننده­ای هستند. واژه­هایی چون: «ژار» žâr (= فقیر، تهیدست) که به­نظر تلفظی از زار در فارسی و یا متأثر از شکل تلفظ پهلوی اشکانی آن است که از ریشه­ی هندی باستان jaratē , jar (= خش­خش کردن، صداکردن) بوده است (معین، برهان قاطع)، «ژا» žâ (= جویدن) که در ترکیباتی چون «ژاکرده» žâ kərdə به معنی نشخوار کردن است، «ژر» žār (= زهر و تلفظ آن) که ظاهراً از تلفظ پارسی باستان (jaөra) باقی مانده و صورت اوستایی آن gara و در پهلوی zahr و در کردی «ژهر» žahr است، «ژرک» žārak (= جوشی که روی رگ یا عصب بیرون می­زند و قدری دردناک است) به­نظر مبدل واژه­ی زهرک (زهر+ ک؛ پسوند تصغیر یا صفت) است، «ژژو» žəžu (= خارپشت) صورتی از تلفظ ژوژه یا ژوژ (از اوستایی dužaka و پهلوی žužak) که در تفسیر کتاب وندیداد دوژک (ژوژک) به معنی و کنایه از مردم زشت­گفتار است و در نامه­های بندهشن در فصل 14 فقره­ی 19 ژوژه هم از جمله ده جنس حیوان منحوس برشمرده شده است، «ژقلته» žaqəlta (= نوعی سم) که در بختیاری زغلته zaγalta در سگزی زَکُندر zakondar و در اشترینانی ژوکوله žukula تلفظ می­شود. ..

در گویش بختیاری حرف «ژ» در آغاز کلمات کاربرد چندانی ندارد مگر آن دسته از بختیاری­های چهارلنگ که در مجاورت لُر به اصطلاح کوچک (در لرستان) زیسته­اند واژه­هایی که در لری خرم­آبادی با حرف «ژ» شروع می­شوند مانند: «ژک» žək (= زفک، چرک کنج چشم، شیر ماده­های نوزاییده) در بختیاری جک jek (= شیر جک) تلفظ می­شود. ضمن آنکه برخی دیگر از واژه­هایی که در لری خرم­آباد با حرف «ژ» آغاز شده در بختیاری با «ز» تلفظ می­شوند …

اکبر یاوریان

این مقاله بطور کامل در سایت نویسنده  آن: http://www.akbaryavarian.ir/?p=385

 

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.

پیمایش به بالا