آب تیرگی بر سر شاپور یکم ریخته شد و پرده‌‌ای سیاه چهره یکی از مهمترین نقش برجسته‌های ساسانی در تنگ چوگان کازرون را پوشاند. طی چند سال اخیر تنگ چوگان بارها مورد حمله سودجویان قرار گرفته. در سال 1390 قسمتی از نقش برجسته (گرز بهرام) با ضربات پتک شکسته شد! هم‌اکنون نیز روند تخریب‌های فرسایشی سرعت یافته است.
تنگ چوگان بار دیگر نقاب سیاه در جهره کشید. این نقش برجسته عظیم ساسانی اینبار به واسطه گسترش رسوب، رطوبت و دوده‌های ناشی از آلودگی به سیاهی کشیده شد. درحال حاضر مشاهده نقش برجسته به سختی قابل دیدن است. ترک‌های سنگ هم (اگر مهار و کنترل نشوند) ممکن است با گسترش این آسیب‌ها و تغییرات دمایی و حتی رشد ریشه‌های گیاهی و… افزایش پیدا کنند.
«سیاوش آریا» فعال میراث فرهنگی، چند روز پیش، طی بازید از تنگ‌چوگان متوجه این تخریب شد و به خبرگزاری میراث فرهنگی از تخریب‌های مداومی می‌گوید که از دست‌اندازی، یادگاری‌نویسی و عوامل فرسایشی نشات گرفته است.
این فعال میراث‌فرهنگی می‌افزاید، هر زمان که به میراث‌استان فارس مراجعه و به تخریب‌های روز افزون اشاره می‌کنیم تنها با پاسخ نبود بودجه و اعتبارات مواجه می‌شویم. و هنوز هیچ مسئولی از برخورد علمی و منطقی با این آثار سخنی به زبان نیاورده است. این درحالی‌است که کمی آنسوتر کشورهای همسایه و عربی با الگوبرداری از آثار تاریخی ایران برای خود پیشینه و هویت می‌سازند.
وی همچنین به ترک و شکاف‌هایی اشاره کرد که بواسطه آثار نم و رطوبت ایجاد شده است. به گفته این فعال، اگر هر چه سریعتر به تنگ‌چوگان رسیدگی نشود این اثر منحصربه فرد دوره ساسانی از صحنه روزگار محو خواهد شد. ضروری است متولیان به چهارسنگ نگاره سمت راست رودخانه شاپور در تنگه چوگان، سنگ نگاره نخست ورودی که پیروزی شاپور یکم بر امپراتوران رومی را در قابی بسیار زیبا و برجسته نشان می‌دهد توجه داشته باشند چرا که این اثر در وضعیت کما به سر می‌برد و با مرگ دست و پنجه نرم می‌کند.
سنگ نگاره‌های تنگ چوگان در 23 کیلومتری غرب کازرون و 175 کیلومتری شیراز در دره شمالی شهر تاریخی بیشاپور و کنار رودخانه شاپور تنگ نامور به چوگان قرار دارد.
نوشته بطور کامل در: خبرگزاری میراث فرهنگی
با دیدار این بی توجهی ها به این میراث گرانبها که از نیاکان سرافرازمان به جا مانده است دل هر بیننده را که دلی با تاریخ و ایرانزمین دارد به درد می آید. ماندگاری هریک از این ماندگارها بخشی از تاریخ و شناسنامه ماست. اگر تاریخ ایران از دست برود دیگر چیزی نداریم