دوستی نادیده ئی میل زده است که این نوشته های «بی امضاء» روی سایتِ شما مال کیست. در واقع ایشان میخواسته بگوید این نوشته های«بی صاحاب» مال کیست منتهای مراتب ملاحظه مان را کرده است!
بقول مش قاسم، دروغ چرا. تا قبر آ آ آ … مطالبی که بی امضاء روی سایت می آید و منبعی هم برای آن آورده نشده، مال ویراستار/سردبیر است که خود بنده باشم. التفاط دارید که خیلی هم بی صاحاب نیستند! اما اینکه آدم توی این شروع کار هی اسم خودش را دم به دقیقه بگذارد آن بالا، مگر شهرت است؟
بنظر من آنچه که خواننده را دنبال خود می کشد آنهم در روزنامه ای اینترنتی که تازه در آغاز راه خودش است و میخواهد کار فرهنگی هم بکند، بیشتر خود نوشته است تا نام نویسنده. بله هرکی هرکی هم که نمی شود، قبول دارم. منتها تکرار اسم هم قدری … نمیدانم!
اما حالا که کار به اینجا کشید خواستم از این دوست خواننده سایت «ستین لر» و همه آنهایی که ما را روی نت می بینند تقاضا کنم که با ارسال مطلب، عکسهای قدیمی، خاطره سفر به ایران و خلاصه آنچه که گوشه ای از فرهنگ زاگرس نشینان از نورآباد لرستان تا ایذه خوزستان را برمیتابد، ما را یاری کنند. ممسنی هم یادتان نرود. حالا جلدی نگوئید، آهان! پس سلام لر بی طمع نیست. خوب، انجمن «ستین» نام فرهنگی را یدک می کشد و هدفش در درجه اول بازتاب فرهنگ اقوام لر در ایران است و در جستجوی هویت این مرمان که با غرض یا بی غرض، خیلی هم به آن پرداخته نشده است.
همکاری شما میتواند کار را پربار تر و راه را نزدیکتر کند. تازه عکسها و خاطرات شما، جز در کتاب قلب تان در هیچ کتابی نوشته نشده تا ما برویم و آنرا تهیه کنیم! پس با ما تماس بگیرید و در زمینه فرهنگ بومی قوم لر ما را یاری کنید. جای دوری هم نمی رود، از قدیم گفته اند:
لر سی لر ئی میره، عرب سی عرب!
محمد حسین زاده