به شهری رفتم که کارون را در آغوشش کشیده‌است: اهواز. از عکس‌های چشم نواز کارون که در کتاب‌ها دیده بودم، اثری نیافتم. از خیلی چیزهای دیگرهم نشانی ندیدم. کارون دیگر کارون سابق نیست. نه از ماهی‌ها خبری هست و نه از پرندگان و نه از خروش آبش. دیگر حتی جوانان اهوازی هم پز نمی دهند که : ما بچۀ کارون هستیم. چه بر کارون گذشته است که او را به اغما فرو برده؟
کارون با طول ۹۵۰ کیلومتر طولانی‌ترین و پرآب‌ترین رود داخل سرزمین ایران است. کارون، تنها رودخانۀ قابل کشتیرانی ایران، از یک طرف از راه مصب خود به اروندرود وصل میشود و از طرف دیگر، از طریق رودخانۀ بهمن‌شیر به خلیج فارس می‌ریزد و از آن‌جا به اقیانوس هند.
سرچشمۀ شاخه‌های اصلی کارون زردکوه بختیاری در استان چهارمحال و بختیاری است. پیچ و خم‌های موجود در سر راه این رود، خوزستان را به جلگه‌ای بی‌نظیر تبدیل کرده‌است. سدهای مختلفی بر روی آن ساخته‌‌اند که مهم‌ترین آنها، سدهای کارون ۱، کارون ۳، کارون ۴، مسجد سلیمان و در پایین‌تر، سدهای شوشتر- عقیلی و گتوند هستند >>>جدیدآنلین
سلام من خودم بچه اهوازم از وضعیتی که واسه کارون پیش اومده خیلی ناراحتم