به یاد دلکش، «ملکه ترانه های ایرانی»

دلکش خواننده ترانه های بياد ماندنی در هفتم اسفندماه ۱۳۰۳ خورشيدی در شهر بابل به دنيا آمد و در يازدهم شهريورماه سال ۸۳ در هشتاد سالگی از اين دنيا رفت. هنرمندی که در يک خانواده پر اولاد به دنيا آمد و در ۱۲ سالگی به تهران فرستاده شد تا نزد خواهرش زندگی کند.

در تهران بود که معلم موسيقی مدرسه به صدای پر حجمش پی می برد و عصمت باقرپور را که بعدها به دلکش شهره شد به روح الله خالقی موسيقيدان سرشناس آن زمان معرفی می کند. عبدالعلی وزيری ديگر موسيقيدان سپس ماموريت می يابد اين استعداد جوان را با زير و بم موسيقی سنتی آشنا کند. در همين اوان است که وزيری به خاطر گيرايی و جذبه صدا نام هنری دلکش را برای عصمت بر می گزيند.

شهریور امسال، ششمین سالگرد درگذشت دلکش، آواز خوان مشهور ایرانی است. دلکش را آغازگر تصنیف خوانی مدرن در موسیقی معاصر ایران می دانند. از ماندگارترین ترانه های دلکش می توان به بردی از یادم، به کنارم بنشین، عاشقم من و آتش کاروان اشاره کرد.

بانو دلکش درخاطراتش با اشاره به چگونگی گرايش خود به هنر آواز و خوانندگی از دوران کودکی خود هم ياد کرده است. دورانی که بعدها در ترانه ای نشست. بانو دلکش پس از گذراندن يک دوره آموزشی نزد عبدالعلی وزيری به تدريج با ديگر استادان موسيقی هم آشنا می شود و همکاری با آنها را پی می گيرد.

مهدی خالدی اما در ساخت ترانه های دوره نخست هنری بانو دلکش سهم بيشتری بر عهده داشت. اين همکاری از ۱۸ سالگی بانو دلکش آغاز شد و تا سی و يک سالگی ادامه يافت. ازدواج با شاپور ياسمی فيلمساز، بانو دلکش را به سينما هم کشاند و در مجموع در ۱۰ فيلم ظاهر شد. فيلمهايی که سرگرم کننده بود و نمی توان در رديف آثار تاثيرگذار سينمای ايران قرار داد. هنر آواز بانو دلکش اما بر عکس تاثير گذار بود و بسياری از خوانندگان جوان از دهه ۴۰ خورشيدی به بعد را به سوی خود جذب کرد.

www.radiofarda.com

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.

پیمایش به بالا