احمد شاملو (الف. بامداد) ، یکی از بلند آوازه ترین شاعران معاصر ایران، در روز بیست و یکم آذر ماه هزار و سیصد و چهار خورشیدی در تهران پای به عرصۀ هستی گذاشت و در روز دوم مرداد ماه هزار و سیصد و هفتادونه خورشیدی (24 جولای سال 2000 میلادی) در بیمارستانی درهمان شهر چشم از جهان فرو پوشید.
احمد شاملو را می‌توان فعال‌ترین و موثرترین شاعر معاصر در زمینه‌ی کار روزنامه‌نگاری قلمداد کرد. بخش اصلی و بزرگ این فعالیت‌ها در نیمه‌ی اول زندگی شاعر انجام شده است. شاملو مقاله‌نویسی را از نوجوانی آغاز کرد و در بیست و یک سالگی، یعنی سال ۱۳۲۵، سردبیری هفته‌ی نامه‌ی «ادیب» را برعهده گرفت. این آغاز راهی بود که سه دهه بی‌وقفه ادامه یافت
ده سال از خاموشى شاملو ميگذرد و هنوز پژواك صدايش در كوچه هاى شهر طنين مى افكند که:
به جست و جوی تو/ بر درگاه کوه می گریم / در آستانه دریا و علف/ به جست و جوی تو/ در معبر بادها می گریم/ در چار راه فصول/ در چارچوب شکستۀ پنجره ئی/ که آسمان ابر آلوده را/ قابی کهنه می گیرد/ به انتظار تصویر تو/ این دفتر خالی/ تا چند/ تا چند/ ورق خواهد خورد؟
ویدئو: احمد شاملو به روایت همسرش آیدا سرکیسیان
