دفاع از مردم شهرستان دورود در برابر «آزبست»
آزبست بعد از مواد هستهاي خطرناكترين مادهايست كه بشر با آن كار ميكند. اين مادهي سمّی و سرطانزا تا به حال جان بيش از 67 نفر از كاركنان زحمتكش كارخانه فارسيت دورود را گرفته است.
“فارسيت دورود” يكي از صنايعي است كه بيشترين استفاده را ار اين ماده خطرناك ميكند، از اين رو برآن شديم كه تا با كمك دستهاي گرم و قلمهاي روان شما طبيعت دوستان، همشهريان و هموطنان عزيز، اعتراض خود را نسبت به استفاده اين كارخانه از اين ماده خطرناك اعلام داريم، و خواستار كنار گذاشتن آزبست از صنعت شهر دورود شويم.
“”به ياد داشته باشيم كه آزبست تا به حال جان بيش از 67 نفر از كاركنان زحمتكش اين كارخانه را گرفته است!!!””
پس بيايد دست به دست هم از گسترش هرچه بيشتر اين فاجعه جلوگيري كنيم.
اينجانب مسعود اميريان مدير وبلاگ “دورود پايتخت طبيعت ايران” به وسيله اين فراخوان از تمامي شما وبلاگ نويسان عزيز دعوت ميكنم تا مطالب انتقادي خود را در اين رابطه تا تاريخ ٢٠ دي ماه در صفحات وب انتشار داده تا شايد مسئولين پس از سالها چشم هاي خود را به روي واقعيت بگشایند ….
در پايان پيشاپيش از همكاري شما کمال تشكر را دارم و خواهشمندم پس از انتشار مطالب خود به ما خبر دهيد تا لينك مطلب شما را در وبلاگ قرار دهيم
منتظر حضور گرم شما هستيم
وبلاگ “دورود پايتخت طبيعت ايران” : http://2roud4u.blogfa.com/
برگرفته : از نشریه فرهنگی – اجتماعی اینترنتی لوور
اطلاعاتی جامع از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
آزبست (به انگلیسی: Asbestos) نام گروهی از ترکیبهای معدنی منیزیم و سیلیسیوم است که اغلب در طبیعت به صورت الیاف معدنی و سنگ یافت میشود. این مواد به خاطر مقاومت زیادی که در برابر گرما و آتش دارند به عنوان مواد نسوز بکار میروند.
فهرست مندرجات
۱ تاریخچه
۲ کاربردهای آزبست
۳ آزبست و سلامت انسان
۴ آزبست و محیط زیست
۵ ممنوعیت استفاده از آزبست
۶ مصرفکنندگان عمده آزبست
۷ پانویس
۸ منابع
تاریخچه
نخستین بار در ۳۰۰ سال قبل از میلاد تئوفراستوس که از شاگردان ارسطو بود در کتاب خود به نام درباره سنگها به ماده بدون نامی، شبیه چوب پوسیده که در اثر اختلاط با نفت میسوزد، بدون آنکه آسیبی ببیند اشاره کردهاست که بعدها این ماده آزبست نام گرفت. در ساختمان آزبست، پنبه کوهی یا پنبه نسوز، عناصری مانند سیلیس، منیزیم و آهن وجود دارد. آزبست در طبیعت به رنگهای سفید، قهوهای و آبی به چشم میخورد.
در سال ۱۸۲۰ یک دانشمند ایتالیایی، برای نخستین بار لباس ضد آتش، را با استفاده از الیاف آزبست تولید کرد. در اوایل قرن بیستم، یک مهندس اتریشی به نام لودویک هاچک از ترکیب الیاف این ماده با سیمان، موفق به اختراع سیمان نسوز شد، که با استقبال جهانی روبرو گشت.
آزبست
کاربردهای آزبست
هم اکنون در صنعت، از آزبست برای مصارف زیر استفاده میشود:
عامل افزایش مقاومت سیمان در لولههای سیمانی و قطعات پوششی سقفی.
عامل افزایش دهنده نقطه اشتعال در منسوجات و محصولات کاغذی.
عامل افزایش مقاوت لنتهای ترمز و کلاچ در برابر سایش.
مهمترین فرآوردههای آزبستی به شرح زیر هستند:
محصولات آزبستی سیمانی: شامل لولههای آزبست سیمانی، ناودانی و صفحات ایرانیت، که در صنایع گوناگون بکار میروند.
جامههای نسوز: لباس، جلیقه، نمدها و دیگر مواد نسوز.
کاغذهای آزبستی: از این نوع کاغذها به عنوان پوشش لولهها و عایقهای الکتریکی استفاده میکنند.
مواد مالشی و حرارتی: صفحه کلاچ، لنت ترمز، انواع واشر و غیره.
* بهعنوان ماده پرکننده: در آسفالت، رنگ شیمیایی، کاشی، پلاستیک.
در کشورهای در حال توسعه، به طور گستردهای از لولههای آزبست سیمان استفاده میشود، بطوری که سی درصد لولههای انتقال رسانی آب شهری در هندوستان را شامل میشود و ۱۹ درصد از شبکه آبرسانی کانادا نیز از جنس آزبست سیمان است.
آزبست و سلامت انسان
الیاف آزبست میتواند به ذرات بسیار ریز و غیرقابل رویتی تبدیل شود. این ذرات نامرئی که قطر آنها کمتر از 0.5 میکرون است، در هنگام تنفس به اعماق ریه نفوذ میکنند و برای همیشه در آن جا می مانند. با گذشت زمان این ذرات بر اثر تحریکات مداوم خود میتوانند سبب بیماری های آزبستوسیس (Asbestosis)، سرطان ریه و یا بیماری مزوتلیوما (Mesothelioma) شوند که همه آنها نهایتا به مرگ منتهی میشوند.
بیماریهای ناشی از استنشاق آزبست عبارتاند از:
آزبستوسیس
سرطان ریه
مزوتلیوما
سرطان حنجره
هنگام کار با آزبست باید لباسهای مخصوص پوشید.
آزبست در طبیعت وجود دارد و میتواند وارد آبها شود، مدارک علمی موجود بیانگر این واقعیت است که با وجود اینکه آزبست در شبکه آبرسانی وجود دارد، مخاطرات بهداشتی از آن مشاهده نمیشود و بررسیها موید آنست که میزان آزبست موجود در آب آشامیدنی از نظر سلامتی، زیان آور نیست.
آزبست و محیط زیست
الیاف آزبست توسط استخراج از معدن، ارهکشی، عملیات تخریب ساختمانهایی که در عایقسازی آنها از آزبست استفاده شده، و بطور کلی تخریب هر فرآورده آزبست دار به محیط زیست وارد میشوند. در شهرهای بزرگ یکی از مهمترین راههای ورود آزبست به هوا از طریق لنت ترمز و کلاچ خودرو است.
از دید تولید کنندگان محصولات آزبست، از آنجا که صنعت آزبست، نیاز به انرژی کمتری در مقایسه با محصولات جایگزین که از پتروشیمی و استخراج فلزات بدست میآید، دارد، دوستدار محیط زیست است.
ممنوعیت استفاده از آزبست
مصرف آزبست از حدود سال 1980 میلادی در کشورهای صنعتی جهان به شدت کاهش پیدا کرده است. این در حالی است که در بسیاری از کشورهای در حال توسعه مصرف آن در حال افزایش است.
در سال ۱۹۹۶ نخست وزیر فرانسه، فرمانی مبنی بر قدغن کردن استفاده از آزبست صادر کرد. این فرمان شش مادهای مقرر کرده بود که استفاده از آزبست در کلیه محصولات تا سال ۲۰۰۱ محدود و سپس بطور کامل قطع گردد تا از آلودگی زیست محیطی ناشی آزبست جلوگیری گردد.
بهطور کلی اروپاییان معتقدند که آزبست سمی است و اثرات مخرب آن کاملاً شناسایی شدهاست ولی کاناداییها اعتقاد دارند که به صورت کنترل شده و با احتیاط میتوان از آن استفاده کرد. از این درگیری تحت عنوان جنگ آزبست یاد شدهاست. روسیه، چین و کانادا ۶۵ درصد تولید آزبست در جهان را در اختیار دارند و کاناداییها در حال گسترش فعالیتهای خود هستند.
بر طبق مصوبه شورای عالی حفاضت محیط زیست در دوم مرداد 1379، مصرف آزبست در ایران از اول مرداد 1386 ممنوع شده است. در تبصره این مصوبه آمده است که در صورتی که پس از 4 سال محرز شود که برای تولید لولههای آزبست سیمانی از نظر فنی، اقتصادی و زیست محیطی جایگزین مناسبی برای آزبست یافت نشده است، این تصمیم در مورد لولههای آزبست سیمانی قابل تجدید نظر خواهد بود.
مصرفکنندگان عمده آزبست
عمدهترین کشورهای مصرف کننده آزبست در سال ۱۹۹۴ به ترتیب عبارتاند از:
کشورهای همسود
چین
ژاپن
برزیل
تایلند
هندوستان
کره جنوبی
ایران
فرانسه
اندونزی
مکزیک
کلمبیا
اسپانیا
آمریکا