براساس آخرین تحقیقات که در رسانه های رسمی در ایران به چاپ رسیده، سن آغاز روسپی گری در این کشور به ۱۲ سال تقلیل یافته است .
سعید مدنی پژوهشگر اجتماعی شایع ترین سن روسپی گری در ایران را ۱۸ تا ۲۵ سال عنوان می کند و می گوید هر قدر سن شروع روسپی گری پائین باشد خطر برای زنان و دختران بیشتر می شود.
آقای مدنی اضافه کرد “طی یک دهه اخیر به تدیج مسئله شیوع تن فروشی در ایران مورد توجه وزارت بهداشت ودرمان قرار گرفت. علت آن هم نگرانی از تغییر الگوی شیوع ایدز در ایران است. اقدامات درمانی و تشخیصی هم انجام می شود. مانند انجام تست اچ آی وی رایگان، مشاوره، توزیع سرنگ و کاندم رایگان. به هرحال حجم خدمات بسیار کمتر از میزان مورد نیاز است.”
دختر شانزده ساله ای که از ۱۴ سالگی روسپی گری می کند، می گوید خانواده های این افراد اکثرا از هم پاشیده اند. او ادامه می دهد “ساعت کار ما متفاوت است، صبح کاری، شب کاری که درآمدش هم بیشتر است و ما “وسط کار” یعنی غروب ها هم کار می کنیم.. پوشش هم به سبک کار بستگی دارد و آنهایی که بیشتر دنبال مشتری هستند، لباس مارک دار می پوشند، البته ما پول لباس مارک دار نداریم، مارک رو از بیرون می خریم، رو کفش می زنیم.”
این دختر در مورد افرادی که به او مراجعه می کنند می گوید “مشتری ها هم فرق دارند، پولدار و بی پول، اونهایی که من سروکار دارم، اکثرا مجرد و فروشنده یا کفاش هستند. خونه های آنها هم تو مرکز شهر است، ونک، سرسبیل، بهارستان.”
برخی کارشناسان بر این باورند که این پدیده در ایران به دلیل مشکلات اقتصادی است، اما آقای مدنی نظری متفاوت دارد و می گوید “به تدریج گروه دیگری هم به این زنان افزوده شدند آن هم کسانی هستند که به دلیل دست یابی به شرایط زندگی بهتر به روسپی گری روی می آورند. “
“م “یکی دیگر از روسپی ها در تهران است که ۲۱ سال دارد و هفت سال است که به این کار مشغول است و توضیح می دهد “من روزها از سالمندان پرستاری و شب ها کار می کنم. الان اکثرا همه از روی ماهواره هر خدماتی که اونجا می دهند را می خواهند. راه جلب مشتری از طریق تلفن و یا در خیابان و پاساژ است. آنهایی که در خیابان می روند تازه کارند، اما تلفنی ها امن تر و هم گرونتر هستند. خانم هایی هم هستند که محلی دارند که برای حفظ امنیت آنها است.”
روسپیگری در ایران جرم است اما مجازاتی که برای آن در نظر گرفته می شود در موارد مختلف متفاوت است به اعتقاد کارشناسان باید برای این پدیده در ایران راهکاری اندیشیده شود، چون حتی در شرایطی که فرد مجرم محسوب می شود، یک انسان و نیازمند دریافت خدمات است.
سعید مدنی در این مورد می گوید “نگاه قانون گزار ایرانی به این پدیده نگاه جرم انگارانه است. رویکرد مقابل آن هم جرم زدایانه است. به این معنی که در بعضی کشورها جرم تلقی نشده است. رویکرد میانه ای هم وجود دارد که در عین جرم بودن خدماتی به این زنان ارائه شود تا وضعیت آنها و مشتریانشان وضعیت پر خطری نباشد.”
خانم ۳۸ ساله ای که دو سال است تن فروشی می کند، می گوید “شبها برای کار موقعیت خوبی است. قیمت هم براساس زیبایی، هیکل و بلد بودن فرق دارد. داشتن مکانی برای زنان بسیار مهم است چون احساس امنیت می کنند. ضمنا در مبلغ و کلاس کار هم تاثیر دارد. ولی اگر شرایط اقتصادی بد باشه تاثیرش هم منفی خواهد بود، از وقتی ماهواره و فیلم سکسی آمده تقاضا بالاتر رفته. مردان متاهل بیشتر متقاضی هستند محل سکونتشان را هم نمی دونیم، چون اکثرا جاهایی می برند که خطر نداشته باشد.”
نیکی محجوب – بی بی سی فارسی