جاده تاریخی دزپارت به پنهان ترين جاده کوههای ایران معروف است. پیشینه جاده دزپارت که به صورت سنگ فرش با ديواره هاي صخره ای حفاظتی می باشد به دوره ي هخامنشي برمی گردد که جنوب(خوزستان و … ) را به فلات مرکزی کشور(اصفهان و … ) متصل می نموده است. دزپارت که به نام های نردبانی،پلکانی، سلطانی، اتابکی، لينچ، بختياری و جاده ابریشم کوچک نیز شهرت دارد، جاده ای پلکانی است که هنر معمای و جاده سازی ایرانیان را در سخت گذرترين تنگه ها و دره ها به رخ جهانيان می کشد و به رغم گذر از مناطق کوهستانی، برفگیر و سنگلاخی، از دیرباز مورد استفاده کاروانیان قرار می گرفته و در طول مسیر داراي جان پناه های گوناگون بوده که کاوانسرای شلیل یکی از معروفترین آنها می باشد.
کاروانسرای شلیل که در فاصله 140 کیلومتری جنوب غربی اردل و در مرز خوزستان و چهارمحال و بختیاری واقع شده است، اثری مانا از تاريخ هزاران ساله مردان و زنان سرزمين بختیاری است که صدای زنگوله های کاروان های کوچنده را قرن ها در خود نهفته دارد. در این مجموعه کاروانسرايی بقايای ساختمانی و همچنين آثاری از صدها سال پیش برجای مانده است.
کاروانسرای شلیل در نزدیکی پل شلیل و پل مروارید ساخته شده و در دوره پهلوی اول نیز مورد بازسازی قرار گرفته و در آن زمان به عنوان پاسگاه انتظامی عشایری نیز مورد استفاده قرار گرفته شده است. این کاروانسرا در طول تاریخ کاربردهای اقتصادی، اجتماعی و نظامی داشته و بوسیله مردان بزرگی که صاحب خدم و حشم و تفنگدار بوده اند مدیریت می شده و وظیفه برقرای امنیت، تأمین مواد غذایی و محل استراحت کاروانیان و هدایت آنان برای عبور از مناطق کوهستانی ناامن را برعهده داشتند.
واقع شدن کاوانسرای تاریخی شلیل بر بلندی های مشرف بر دریاچه سد کارون 4 سبب شده است تا ظرفیت طبیعت گردی این اثر تاریخی طبیعی بالا رفته و به همراه دیگر مناطق کم همتای سرزمین بختیاری، پتانسیل های اکوتوریسمی این سرزمین را همچنان به دولت مردان و تصمیم سازان یادآور شوند.
هومن خاکپور: tabiatbakhtiari.com
درج نظر