همه ساله در غروب روز 30 آپریل یکی از جشن های دیرینه در سوئد بر گزار میشود که به آن «والبوری» Valborgsmässafton میگویند.
در این جشن مردم با افروختن توده های بزرگ آتش در شهر و روستا به استقبال آغاز بهار میروند. از میز و صندلی شکسته چوبی گرفته تا شاخه های خشک درختان در یکجا جمع کرده و در واقع خرمنی از هیزم فراهم می کنند تا آنرا در نزدیکی غروب به آتش بکشند. یکجور خانه تکانی و تر و تمیز کردن باغچه ها برای خوش آمد گویی به بهار. در اطراف آتش سرود های شادی بخش با مضمون های «زمستان سپری شد» و «بوی خوش بهار می آید» و امثالهم خوانده میشود. زمستانهای طولانی با روزهای کوتاه و بی خورشید جایش را به نور و روشنایی میدهد.
ریشه این سنت از آنجا سرچشمه میگیرد که در قدیم روز بعد از 30 آپریل (اول ماه مه) کشاورزان سوئدی برای اولین بار بعد از زمستان، گاو و گوسفندشان را برای چرا به صحرا میبردند. اما چون گرگ و خرس و غیره در اطراف دهات وجود داشتند مردم با این آتش و سر و صدایی که راه می انداختند حیوانات وحشی را ترسانده و فراری میدادند تا روز بعد خطری برای دامها نباشد.
امروزه البته تغییراتی در اطراف این مراسم می بینیم از جمله اینکه در ساعات بعد از افروختن آتش- که دیگر ربطی به گرگ و خرس ندارد- جوانان مشروبات الکلی زیادی مصرف میکنند. خیابانها شلوع و بارها مملو از جمعیت است و پلیس شب پرکاری را میگذراند. فردای والبوری هم چون اول ماه مه و روز جهانی کارگر است و تعطیل رسمی، ملت تا صبح هم که توی خیابانها بزن و بکوب داشته باشند بقیه روز را فرصت دارند که بگیرند و تخت بخوابند!