داراب افسر بختیاری را پدر شعر بختیاری و کسی که گویش بختیاری را ماندگار کرد نامیده اند. او در سال 1279شمسی در چقاخور بختیاری متولد شد. دوران کودکی اش درمیان کوههای شگفت انگیز، لاله های واژگون و غوغای کوچ ایل و صدای کبک و شلیک برنو گذشت. شعر افسر سرشار از تصاویر بدیع و زیبای سرزمینی ست که به آن عشق می ورزید. او در سی سالگی شعر گفتن را بطور جدی آغاز کرد. اولین شعر معروفش بنام «رستاخیز مسجد سلیمان» به گویش بختیاری است که ماجرای آمدن انگلیسی ها به منطقه و گرفتن امتیاز استخراج نفت توسط ویلیام ناکس دارسی و برخورد دو فرهنگ بومی و بیگانه در این منطقه نفتخیز است. این شعر که افکار وطن پرستانه افسر در آن کاملا مشهود است، بارها بصورت نمایشنامه به اجرا در آمده است.
از دیگر اشعار معروف افسر، خداییه(گفتگو با خدا) و همیلا (مناظره پسر لر با دختر شهری) می باشد. او آنچنان با قدرت و زیبایی، کلام و زبان بختیاری را در شعر جاری ساخت که فرهیختگان دیار بختیاری، پدر شعر بختیاری نامیدندش و ملک شعرای بهار در مورد او گفت: «کاری که فردوسی در مورد زبان فارسی انجام داد افسردر زبان بختیاری انجام داده است.»
داراب افسر در سال 1320 شمسی از چقاخور به اصفهان رفت و ساکن این شهر گردید. او دوبار ازدواج کرد که حاصل آن پنچ فرزند می باشد. این شاعر شوریده بختیاری در پاییز سال 1350 در اصفهان چشم از جهان فرو بست و در تخت فولاد اصفهان بخاک سپرده شد.
افسر ئی فخر بسه سی تو که بعد از مرگت/ اسم لر تا به ابد زنده ز اشعار تونه
شعر خوانی حمید غلامی و شعر زیبای «خدائیه» افسر بختیاری: