یکشنبه ششم مارس از ساعت 15 تا پاسی از شب، روز زن بوسیلۀ اعضای انجمن ستین در سالن اجتماعات این انجمن در گوتنبرگ بزرگ داشته شد و جشن مفصلی برگزار گردید. این جشن از طرف مردانِ عضو این انجمن به زنان عضو تقدیم شد. اما تعداد شرکت کنندگان زن فقط به اعضا ختم نشد، بلکه بخش زیادی از شرکت کنندگان زن و مرد در این جشن غیرعضو بودند که همچون اعضا مورد استقبال واقع شدند. مردان انجمن ستین در حد توانایی خود، پذایرایی مفصلی از ابتدا تا انتهای جشن از زنان نموده و با ارائۀ عصرانۀ کامل، چای، قهوه و شیرینی از همۀ شرکت کنندگان پذیرایی به عمل آمد.
برنامه با سخنان طلعت نیازی (عضو هیئت مدیره) ستین آغاز شد که خود مسئولیت برگزاری جشن این شب را به عهده داشت. طلعت در ابتدا روز زن را به همۀ زنان شرکت کننده تبریک و تهنیت گفته و خوش آمدگویی نمود. سپس شعری را از یک شاعر عرب زبان که به پارسی ترجمه شده بود خواند که مورد استقبال حاضرین واقع شد. شعر خوانده شده داستان غم انگیز زن بطور عموم در جهان دیروز، امروز و شاید فردا بود.
بهترین بخش این جشن شعرخوانی خانم ها نیکی میرزائی و سخنرانی و شعرخوانی ناهید ثاری بود. ناهید ثاری در این بخش از برنامه سنگ تمام گذاشته با سخنانی وزین شرایط زن را بطور عموم مورد نگاهی دقیق قرار داده و وضعیت زن را به خوبی در قالب کلماتی آهنگین و قشنگ در کنار یکدیگر جامه پوشنده و به صمع حاضرین رساند. ناهید ثاری زن را به عنوان مادر، همسر، معشوق و …. در طول حیات بشر مطرح نمود و زن را همچون ستونی (ستین) در زندگی مرد مورد بررسی قرار داد. در جایی دیگر ثاری زن را مبنای حیات انسان، عشق و بودن دانسته و با کلمات خود به جهان مجازی حاضرین نقبی زده و آنها را مورد تاثیر فراوان کلام خود قرار داد.
این دومین بار است که ناهید ثاری بعنوان مهمان در جمع اعضای ستین شعر خوانده و سخنرانی می کند. بنا به گفتۀ خودِ ناهید، او به انجمن ستین، فعالیت هایش و اعضای آن علاقه داشته و به همین خاطر هر زمان انجمن از او دعوت کند در آنجا حضور خواهد یافت و برنامه اجرا خواهد کرد. انجمن ستین نیز متقابلا احترام خاصی به این بانوی ایرانی داشته و مفتخر به حضور بانوانی همچون ایشان و نیکی میرزایی است.
پس از صرف عصرانۀ لذیذ که بوسیلۀ آقایان افشین زنگنه (عضو هیئت مدیره) و پرویز چهارلنگ (رئیس هیئت مدیره) تهیه شده بود، در نظرخواهی مستقیمی که در محل از خانم ها به عمل آمد، گفته شد که عصرانه لذیذ و مورد علاقه بوده است.
موزیک زنده بوسیلۀ گروه «کاروان» که به تازگی به سالنِ بالای ساختمان انجمن ستین نقل مکان و با این انجمن همسایه شده اند، شبی دل انگیز را برای همۀ حاضران را به ارمغان آورد.
از ساعت 18.30 تا ساعت 21.00 گروه کاروان با همکاری فریبرز کرمی، شاپور نیاکان، آقای فدوی و جمعی از همسرایان زن، آهنگ هایی را بطور دسته جمعی اجرأ نمودند که حاضرین در جشن تا آخرین لحظات با همسرایان همراه شده و ترانه ها را با آنها زمزمه نمودند.
گروه کاروان با نواختن آهنگ های رقص انگیز حاضرین را به وجد آورده و گروه زیادی از آنها با بسیاری از آهنگ های نواخته شده رقصیدند. رقص ها محلی لری لرستانی و لری بختیاری بود. بسیاری نیز با آهنگ های دیگر به وجد آمده و رقصیدند. اما آنچه جالب توجه بود، علاقه شرکت کنندگان بود به رقصیدن در جشن روز زن. رقص و شادی، سنت دیرینۀ انسانی که در فرهنگ ما در این سال های آخر جایی نداشته است.
در پایان جشن افشین زنگنه با صدای دلنشین و خوش طنین خود چندین آهنگ را به لری و لری بختیاری با همنوازی گروه کاروان اجرأ نمود.
حوالی ساعت 21.30 هنوز جمع وسیعی در سالن اجتماعات این انجمن حضور داشتند که اصلا مایل به خانه رفتن و تعطیل کردند جشن نبودند. بسیاری با همیاری و همکاری خود شستشو و جمع کردن ظروف را انجام دادند. بسیاری دیگر در امور دیگر فعالانه جوانمردی و جوانزنی نمودند!
یک شبِ با شکوه دیگر به همت انجمن ستین برای بزرگداشت و احترام به زن بوسیلۀ همۀ اعضای این انجمن برگزار گردید. همگی خسته نباشند از زن و مرد. سرتان سبز و دمتان گرم.
گزارش: کامران پیامانی
عکس: حجت بیرانوند
