بزرگداشت «مسعود بختیاری»، هفت سال پس از درگذشت او.
راهی حوزه هنری هستیم؛ مراسم بزرگداشت «بهمن علاءالدین»، خواننده لر، متخلص به «مسعود بختیاری» است. مردی که به استقبال ما می‌آید، شلوار «دبیت» لری به پای دارد. در سالن شاید لباس‌ها گویای اصالت اهالی حاضر نباشد؛ اما زبانی که به آن گویش می‌کنند، نشان از آن دارد که همه بختیاری و لر هستند. روی صحنه سه‌‌پایه‌ای گذاشته‌اند و تابلویی بر آن است که آن را با پارچه‌ای پوشانده‌اند. نام آلبوم «ویر» و بهمن علاءالدین بر پرده نقش بسته است. این خواننده که در سال 1385 دار فانی را وداع گفت، در سال‌های آخر حیاتش در زیرزمین خانه‌اش در کرج، کار‌هایی را روی نوار کاست ضبط کرده است که حال با گذشت هفت سال از درگذشت او، اطرافیانش تلاش کردند تا به این کار‌ها، جانی تازه ببخشند و آلبومی تحت عنوان «ویر» به معنای یاد، از او آماده کرده‌اند.
صندلی‌های سالن پر شده‌اند و این نشان از آن دارد که علاءالدین همچنان دوستداران بسیاری دارد. «اردشیر صالح‌پور» اجرای برنامه را به عهده دارد و در فتح‌الباب این برنامه می‌گوید: «بهمن علاءالدین با آفرینش‌های تازه در ابداع و پیوند، نغمه‌ها را منطبق بر فرهنگ بختیاری خلق می‌کرد. دوره او را می‌توان دوره احیای موسیقی بختیاری دانست.»
پس از این مقدمه اولین اثر بهمن علاءالدین با نام «لچک ریالی» اجرا می‌شود. تا ما را به فضای کار‌های او ببرد. در حال و هوای این آهنگ بختیاری هستیم که صالح پور، از «معصومه مهرعلی» می‌خواهد که به روی صحنه برود و غزلی را که به یاد علاءالدین سروده، بخواند. این خوانش شعر، خشک و خالی نیست و به نوای سه تار و دف در مایه شوشتری با هنرمندی زکریا یوسفی و ارژنگ صیفی‌زاده مزین است.
در ادامه مجری برنامه از تأخیر سه ساله انتشار آلبوم «ویر» می‌گوید و از حوزه هنری به عنوان ناجی این آلبوم یاد می‌کند. در همین رابطه «پیروز ارجمند»، مدیر مرکز موسیقی حوزه هنری، روی صحنه حاضر می‌شود و ضمن اشاره به انتشار این اثر در حوزه هنری می‌گوید: «در بدو ورودم به حوزه هنری با این اثر مواجه شدم. آثار وی در زادگاه من کرمان بسیار محترم بود و به یاد دارم که همه خانواده‌ها آثارش را تهیه می‌کردند. هیچ کس از عشایر کرمان نبود که مسعود بختیاری (بهمن علاءالدین) را نشناسد.» مدیر مرکز با عنوان اینکه سعادت داشتم در انتشار این اثر خدمتگزار وی باشم، افزود: «ما رونمایی این اثر را زودتر برگزار کردیم که مصادف با سالمرگ استاد بختیاری است و پس از محرم و صفر آلبوم «ویر» را در ایران و جهان متنشر می‌کنیم.» ارجمند درباره جزئیات تکنیکی این اثر با عنوان اینکه یک مجموعه ارزشمند است، گفت: «حتی در برخی از قطعات آن شاهد فضاهای توصیفی خواهیم بود. «ارژنگ صیفی‌زاده» و نقش او در شکلگیری ویر را نمی‌توان نادیده گرفت. او قطعات این آلبوم را تنظیم کرده و صدای‌ساز را بدان افزوده است.»
پس از سخنان مدیر مرکز موسیقی حوزه هنری، «روشن سلیمانی» روحانی و شاعر بختیاری به یاد مسعود بختیاری با بیان خاصی شعرخوانی می‌کند.
مجری برنامه در ادامه از «جمشید احمدی‌فر» شاعر، ترانه‌سرا و مدیر بخش موسیقی رادیو اهواز می‌گوید و اشاره می‌کند که او نقش مهمی در گرایش او به موسیقی لری داشته است. در همین رابطه او مصاحبه‌ای را که به شکل تصویری از احمدی‌فر چند سال پیش آماده کرده، به نمایش می‌گذارد و ادامه آن مصاحبه احمدی‌فر به صحنه می‌آید که عزیزا… بیات، موسوی و بسیاری دیگر را به رادیو معرفی کرده و ضمن اشاره به دوره درخشان رادیو و جذب استعدادها در سال‌های فعالیتش می‌گوید: «روزگاری که کار با رادیو را آغاز کردم درخواست کردم به اهواز منتقل شوم و به‌ویژه در حوزه موسیقی که پیش‌تر بدان علاقه‌مند بودم فعالیت کنم.» وی درباره هنرمندانی سخن می‌گوید که در پرورش آن‌ها و تغییر گرایششان به سمت موسیقی بختیاری اثر گذار بوده و در این میان از عزیز ا… بیات یاد می‌کند: «در اهواز گروهی که خوانندگی آن بر عهده عزیزا… بیات بود به من معرفی شد که من با توجه به لهجه بختیاری بیات به او گفتم برو و آهنگ بختیاری بخوان. او ابتدا نپذیرفت و پس از چندی به سراغ من آمد و گفت اگر بخواهم بختیاری بخوانم چه بخوانم، گفتم «دی بلال» را بخوان و همین اثر مبدأ ورود او به موسیقی بختیاری بود و پس از آن به دنیای هنر محلی وارد شد.» او در ادامه به «پروین عالی‌پور» و نحوه ورودش به رادیو اشاره می‌کند. او می‌گوید: «در آن زمان عالی‌پور کم سن و سال بود و به دبیرستان می‌رفت. او صدای بسیار زیبایی داشت. من از از او خواستم به رادیو بیاید و ترانه «شووخی» به معنای شبیخون را بخواند. پروین گفت که پدرم اجازه نمی‌دهد من به رادیو بیایم. من یک گروهی که با سرنا و دهل همه ملودی‌ها را می‌نواخت به دبیرستان رفتم و در سالن اجتماعات با دستگاه پرتابلی که داشتم، صدای او را ضبط کردم. تا سه سال این موسیقی در رادیو اهواز پخش می‌شد تا اینکه یک روز ساواک من را خواست و گفت چرا آهنگی را که علیه رضاشاه خوانده شده را در رادیو پخش می‌کنی؟ این کار سه سال پخش می‌شد و ساواک پس از سه سال متوجه شد که این علیه رضاشاه بوده است و به ما تذکر دادند و ما از این مخمصه توسط پسر آیت‌ا… خوانساری رها شدیم.» احمدی فر در پایان به علاءالدین اشاره می‌کند و می‌گوید :«آخرین نفر مسعود بختیاری بود، وقتی او به سراغم آمد من شعری را روی یک موسقی ترکی استانبولی سروده بودم، صدای او را مناسب کار دیدم. شعر را به او دادم تا تمرین کند و او پس از یک هفته آمد و آن را خواند و یک بار بدون هیچ فالشی من کار او را ضبط کردم و این کار پخش شد. به او هم گفتم صدای تو مناسب موسیقی بختیاری است. او به سراغ این موسیقی رفت و در میان بختیاری‌ها جاودانه شد.» وی تأکید می‌کند: «کاش تا هنرمندان در قید حیات‌اند جلسات تقدیر آن‌ها تشکیل شود. این صدا همان صداست. چطور آن سال‌ها کسی از او قدرشناسی نکرد؟ کاش همه ما قدر هنرمندان را به هنگام حیاتشان بدانیم.»
پس از سخنان او علی حافظی به یاد بهمن علاءالدین نی می‌نوازد و در قطعاتی از این اجرا «رحیم عرفانی» مدیر ارشاد چهارمحال بختیاری وی را با آوازش همراهی می‌کند. پس از سخنان وی، رضا صالحی یکی از آثار روشن سلیمانی را می‌خواند.
اردشیر صالح‌پور بعد از این قسمت روی به حاضران می‌کند و می‌گوید: «در تاراز، گذرگاه کوچ این بختیاری جایی میان ییلاق و قشلاق یک «مافه‌گه» برای بهمن علاءالدین ساخته شده و از خالق این آرامگاه ثانویه، یعنی هوشنگ فرجی‌فر دعوت کرد تا در جایگاه قرار گیرد. او درباره بنای این آرامگاه ثانویه می‌گوید: «ابتدا برای ادای دین به او کتاب زندگی‌اش را نوشتم و پس از سه ماه از فروش این کتاب، با هزینه‌ای که از دریافت این کتاب به دست آمد، این آرامگاه را که از زیگورت چغازنیل، ایل چهار لنگ و ایل هفت لنگ و همچنین کلاه بختیاری نهادهایی از خود دارد، ساختم؛ ولی این آرامگاه همچنان کامل نشده و نیاز به مساعدت دوستان دارد تا تکمیل شود.
پس از این بخش مجری برنامه، قباد آذر آیین، اسفندیار علاءالدین، قاسم رفعتی، مهدی آذرسینا، پیمان سلطانی و حسن تبار و پیروز ارجمند دعوت کرد، قطعه صیادی پخش شد و همزمان با پخش آن، تندیس آلبوم رونمایی شد. بعد از این بخش از «جمشید احمدی‌فر» مدیر رادیو اهواز، «منصور قنادپور» آهنگسازی که سال‌ها با وی همراه بوده است، «عبدالعلی خسروی» شاعر بختیاری و نویسنده و مورخ بختیاری و «سیروس احمدی‌فر» شاعر ترانه‌های بهمن علاءالدین که در زندگی هنری بختیاری نقش داشتند، تقدیر می‌شود.
برگرفته از : پایگاه خبری قانون ghanoononline.ir