در حالی که جنگل‌های بلوط زاگرس به وضعیت بحرانی و شکننده‌ای رسیده‌اند، روز به روز بر میزان تهدیدهای این جنگل‌ها افزوده می‌شود. جدا از قطع درختان، زراعت در زیراشکوب جنگل و چرای بی‌رویه دام، به تازگی جمع‌آوری میوه‌های بلوط برای استفاده در کارخانه‌های تولید خوراک دام هم رایج شده‌است. به علاوه از مناطق فقیرنشین زاگرس نیز شنیده می‌شود که مردم روستایی از میوه بلوط برای تهیه آرد و نان استفاده می‌کنند. جمع‌آوری میوه بلوط می‌تواند تجدید حیات جنگل‌های زاگرس را مختل کند.
«هومان خاکپور»، کارشناس منابع طبیعی و دیده بان طبیعت بختیاری در گفت و گو با CHN (خبرگزاری میراث فرهنگی) در مورد جمع آوری میوه بلوط گفت: «اخیرا به دلیل شایع‌تر شدن فقر میان اهالی مناطق روستایی مجاور جنگل‌های زاگرس، جمع‌آوری غیرقانونی میوه‌های بلوط از جنگل‌ها گسترده‌تر شده‌است.»
به گفته او، بلوط جمع‌آوری شده به کارخانه‌های تولید خوراک دام فروخته می‌شود، به علاوه این که به تازگی شنیده می‌شود در مناطق فقیرتر مردم برای تهیه آرد و پخت نان به جمع‌آوری میوه بلوط روی آورده‌اند.
اما با توجه به شرایط بحرانی و شکننده جنگل‌های بلوط، جمع‌آوری گسترده میوه‌های بلوط و در حقیقت بذرهای این گیاه می‌تواند به بحرانی‌تر شدن و وخامت بیشتر این جنگل‌ها بینجامد.
خاکپور در این باره گفت: «جنگل‌های بلوط در شرایطی نیستند که بتوانند به میزانی بذر و میوه تولید کنند که هم برای تجدید حیات جنگل کافی باشد و هم کفاف استفاده در صنعت و آرد بدهد.»
او در مورد پیامدهای این اتفاق گفت: «با توجه به این که بسیاری از گونه‌های جانوری نیز از میوه بلوط استفاده می‌کنند، تنوع زیستی گیاهی و جانوری جنگل‌ها با جمع آوری میوه‌های بلوط به شدت تهدید می‌شود.»
به گفته خاکپور، بهره‌برداری و جمع‌آوری بلوط در مناطق زاگرسی غیرقانونی است و سازمان جنگل‌ها نیز با این اقدام مخالف است.
او در مورد راهکارهای مدیریت چنین اتفاقی گفت: «باید ضریب حفاظت از جنگل‌های زاگرس بالاتر باشد و با بلوط به مثابه کالای قاچاق برخورد شود اما در شرایطی که وضع اقتصادی ساکنان منطقه به حدی وخیم است که ناچارند از میوه بلوط نان تهیه کنند، این تصمیم و حفاظت پیچیده می‌شود.»
———————————————————–
ستین لُر: در اواخر دوران قاجاریه و بویژه سال 1320 در ایران و عمدتا در مناطق زاگرس نشین قحطی بوده و غلات کمیاب شده بود. گندم هم كه در سال‌هاي قحطي وجود نداشته، بنابراين بلوط تنها ميوه‌اي بوده كه در آن دوران، ساكنان اين مناطق تلخي آن را مي‌گرفتند، آن را آرد و سپس براي مصرف در انبارها ذخيره مي‌كردند … «مو لُر بلی ت خورُم هف سال چوپونُم!»
گووم بلیط سر و ته…….