هر آن‌چه می‌شنویم صدای خود اوست٬ بی‌ترفند و سرشار از حس و شور که در فضایی موسیقایی ما را به مقصود می‌رساند. عبدالوهاب شهیدی نود ساله شد.
شهیدی از صدایی بم، پخته، گرم و بسیار صمیمی برخوردارست که به دلیل سال‌ها تعلیم و تعلم، حنجره‌ای تربیت شده٬ زلال، توانا و پر از احساس و عاطفه دارد. همانطور که “ساسان سپنتا” در کتاب “چشم‌اندازی به موسیقی ایرانی” می‌گوید شهیدی دارای صدایی گرم و آرام است و قطعات ضربی را به آراستگی و دلنشین اجرا کرده است.
[]