فیلم “جدایی نادر از سیمین”، ساختۀ اصغر فرهادی، روز اول یولی با نام A Separation روی پردۀ سینماهای بریتانیا رفت. روزنامه گاردین در باره این فیلم می نویسد:
“جدایی نادر از سیمین” تصویر روابط ترک‌خورده و آزمون یزدان‌سالاری، نظام خانوادگی و سیاست‌های جنسیتی و طبقاتی است و اندوه هولناک و فراگیری را آشکار می‌کند که به نظر می‌رسد از زیر آسفالت و از خلال دیوارهای آجری هم نفوذ می‌کند. در نمایش دادن پراکندگی سراسری در ایران، این فیلم در ردیف کارهای جعفر پناهی و محمد رسولف قرار می‌گیرد. ولی رد پای سینمای غرب هم در آن مشهود است.
این فیلم یک خانواده از طبقۀ متوسط را نشان می‌دهد که مورد غضب یک غریبه واقع شده‌است، معماهایی نیمه ناگشوده مانده‌اند، برخوردهای خشمگینانه، بار دوش خانواده: پدر سالخورده و دو کودک از دو طرف درگیر که ظاهراً می‌خواهند با هم دوست باشند. همۀ این عنصرها حاکی از تأثیرپذیری از فیلم “پنهان” مایکل هانِکه (۲۰۰۵) است. اصغر فرهادی مثل “هانکه” با چاقوی کالبدشکافی به جان طبقۀ متوسط سرزمین خودش افتاده‌است…