یکشنبه 12 مارس 2017.
وقتی حدود ساعت 15.00به سالن اجتماعات ستین آمدیم بیش از 60 شرکت کننده در سالن حضور داشتند و تقریبا همه صندلی های موجود اشغال بود. طبیعتا اکثریت با بانوان بود و گرچه برنامه بخاطر مشکلات فنی با 15 دقیقه تاخیر شروع شد اما پایان آن حدود یکساعت بیشتر از زمان پیش بینی شده طول کشید. در آغاز آرام جعفریان مجری برنامه با خوشامدگویی و اظهار خوشحالی از اینهمه استقبال، روز زن را تبریک گفت و سپس سخنرانان، هنرمندان و چگونگی برنامه را اعلام کرد.
اولین سخنران برنامه محسن حیدریان (فعال حقوق بشر ) ضمن قدردانی از انجمن ستین بخاطر اجرای چنین برنامه ای، از قدمت 110 ساله نهضت هشتم مارس (روز جهانی زن) سخن گفت و اینکه این تاریخ مصادف است با نهضت مشروطه در ایران. وی در گفتار نیم ساعته خود همچنین چهار چالش در رابطه با موضوع زن در جامعه ایران را برشمرد. اما با تحولی که امروزه زنان و دختران ایران با حضور پررنگ خود در دانشگاه ها، شعر و ادبیات، سینما و غیره ایجاد کرده اند، جنبش نوین زنان مملکت را غیر قابل کنترل دانست و گفت اصولا شکل گیری یک جامعه عادلانه بدون حضور زنان غیر ممکن است.
سپس شیدا خیرآبادی هنرمند کُرد تبار از زندگی خود و مشقات کار هنری مخفی در ایران مختصری بیان کرد و آنگاه یک آهنگ به زبان کُردی و دیگری به فارسی خواند که بسیار مورد توجه واقع شد. در این بخش رضا عمرانی با ارگ شیدا را همراهی میکرد.
پس از آن سارا شامانی (روانشناس) میکروفن را بدست گرفت و با نشان دادن اسلاید، تصاویری از زنان برجسته ایران از جمله ملوک ضرابی، فروغ فرخزاد و انوشه انصاری، بحث در مورد زن و انسان متعهد را از بُعد روانشناسی توضیح داد. وی با اشاره به تفاوت آگاهی انسانها در جوامع مختلف گفت، در جوامع پیشرفته انسانها شجاعانه با واقعیت روبرو می شوند گرچه سخت و کشنده باشد اما در جوامع عقب افتاده انسان بهیچ وجه حاضر نیست با واقعیت رو در رو شود حتی اگر برایش کشنده هم باشد! وی همچنین گفت در فرهنگ نمادها روان زنانه را Anima و روان مردانه را Animus خوانده اند. دیگر اینکه 90% وجود ما ناخود آگاه و تنها 10% خودآگاه عمل می کند. سپس شرح کاملی در خصوص چهار عامل زندگی یعنی اجتماع، خانواده، زوجیت و فردیت را بیان کرد.
در اینجا نیم ساعت استراحت پیش آمد و انجمن ستین بطور رایگان از 70-60 نفر شرکت کننده با سوپ، کیک و چای و قهوه پذیرایی نمود. ستین همیشه در کارهای فرهنگی اجتماعی سخاوتمندانه عمل کرده است.
در آغاز بخش دوم برنامه مصطفی پرویزی شعر از خود بنام «پتیاره» خواند و سپس سخنران بعدی، فریبا مردای (روانشناس) با تبریک روز زن سخن آغاز کرد.
او در مورد ستمی که بطور مثال به زنان ایزدی در عراق میرود اشاره کرد و اینکه چرا در دنیای امروز آمار خودکشی زنان بالاست. فریبا گفت برای اینکه انسان به خودآگاهی برسد باید نیازهای اولیه او (خواب، خوارک، سکس، امنیت اقتصادی) تامین باشد در غیر اینصورت شما هرگز نمی توانید برای انسانی که این نیازها برایش تامین نشده اند مثلا از شعر و موسیقی یا سیاست بگوئید. منتها پس از برآورده شدن این نیازها، نیازهای دیگری رخ می نمایند مانند نیاز به عشق و دوستی، اعتماد به نفس و خودشکوفایی.
وی همچنین به بحث مکانیسم قدرت و اقتدار عمومی (اجتماعی، فرهنگی، سیاسی، مذهبی) پرداخت و نگاهی نیز داشت به دو نمونه اخلاق و وجدان که به اخلاق اقتدارگرا (ترس، احکام ارزشی از بالا) و اخلاق اومانیستی ( انسانی). وی در نهایت گفت:
خودشناسی یعنی اینکه آدم به این آگاهی برسد که در درون من اخلاق اقتدارگرا هست یا اومانیستی.
پرسش و پاسخ پایان برنامه با سارا شادابی بود و سپس از طرف ستین دسته های گل به سخنرانان و شاخه های گل به بانوان شرکت کننده و حتی آقایان! توسط طلعت نیازی اهدا شد.
کار عکاسی برنامه با اسفندیار کاظمی و فیلمبرداری و ادیت سخنرانی ها توسط داریوش رحمتی انجام شده است.
در این جشن موفق و خوب باید از تلاشهای مسئولین ستین عباس کدخدا، پرویز چهارلنگ و هوشنگ باقری قدردانی کرد. یک سپاس ویژه هم داشته باشیم به سامان دهندگان برنامه یعنی طلعت نیازی و ماندانا باقری که از تدارک اولیه بزرگداشت روز زن تا عملی شدن جشن تا پذیرایی از میهمانان و … خلاصه زحمت هرچه که بود و نبود را این دو موتور قدرتمند ستین بر دوش داشتند. ماندانا که خود عضو هیئت مدیره است و طلعت هم فرقی نمی کند چکاره انجمن باشد، همیشه آستین ها بالا در صف مقدم همکاری با ستین ایستاده است.
این مراسم در ساعت 19.30 به پایان رسید.
گزارش: م. بختیار عکس: اسفندیار کاظمی
تصاویر بصورت خودکار نمایش داده خواهد شد
