ستین لُر دو هفته ای است آپدیت یا به قول معروف به روز نشده بود و شاید از خودتان پرسیده باشید که چه بلایی سر ادیتور آمده است؟ اما قضا و بلایی در کار نبوده بلکه سفر دو هفته ای و در واقع 10 روز کاری به جنوب ولایت، نداشتن وقت و عدم دسترسی به اینترنت باعث این بساط شده است. در عوض تا دلتان بخواهد یادداشت برداری کرده ام از دیدار سریع از شیراز و اهواز و مسجدسلیمان و لالی و اصفهان. همه اش هم عین دوران سربازی «بدو به ایست» بود و زمان عین برق میگذشت حتی در مینی بوس بدون کولر از گچساران تا اهواز و هوای 39 درجه بالای صفر در قلب دشت سوخته خوزستان.
چهار روز از این دو هفته در هواپیما و اتوبوس و تاکسی گذشت و ساعات خواب شبانه بسیار کوتاه بودند و اسکناس عین علف خرس در سفره خانه های سنتی خرج میشد و باقی دلارها هم به بابت سوهان و گز و نبات و عناب و سه پستان و این خرت و پرت ها که عیال چمدانها را با آنها انباشت خرج شد و تا چشم باز کردیم باز فرودگاه «مثلا» بین المللی شیراز بودیم که به قدرتی خداوند اول صبح تهویه اش کار نمی کرد و توالت هایی داشت که نام «بیت الخلا» بیشتر برازنده شان بود. اما دلمان خوش بود که هواپیمای مدرن قطری روی باند منتظرمان است که به دوحه برود و از آنجا به استکهلم و خر مُرد و حاجی خلاص.
قصه اش دراز است … بگذارید نفس م جا بیاید همه اش را برایتان می نویسم.
محمد حسین زاده