داستان

مسعود به شانه ی سیامک زد و گفت:« پاشو بیا، اومده و همونطور که میگفتم تکیه داده به دیوار و زل زده به درِ بسته ی خونه. ببين! بابا دود سیگارتو بده اون ور…تو این روزگار عجیبه نه؟» سیامک انگار با دلش پک زد به سیگار و ته ِ آن را با ضرب ِ انگشت

قریب به اتفاق مردم این دیار حتی اگرسعادت دیدن عزيزالشركاء را به عینه و از نزدیک نداشته اند ولي به یقین از آوازه ی او خبردارند. عزیز پسرخوانده ی عالم بی بدیل جناب مشعوف الملک است که بی اغراق یکی از نوادر اعصار و قرون به حساب می آید.عزيزالشركاء سالهای متمادی مستقیم و غیر مستقیم

از پله هاي سيماني کافه راه آهن ميرويم بالا. تنگ غروبي اواخر آبان است. سالن تقريبا پُر از مشتري است. من و شهرام در جستجوي جائي توي کافه چشم ميگردانيم. آنجا بغل شيشه، ميز گرد کوچکي با دو صندلي طوسي رنگ ارج خالي بنظر مي آيد. رديف کناري را مي گيريم و ميرويم طرف ميز